Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
barkeş — f. yükdaşıyan, yükçəkən (heyvan haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
barkeş — sif. <fars.> köhn. Yükdaşıyan; yükçəkən; ağır şeyləri daşıyan, qaldıran (adətən klassik şeirdə dərdə, möhnətə, mənəvi əzablara dözən mənasında). Dərdü qəm barkeşiyəm, köhnə peşənkəm sənə nə? Aşıq Hüseyn … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cib — is. 1. Pul və başqa xırda şeylər qoymaq üçün paltara üst və iç tərəfdən tikilən kisəcik. Pencəyin yan cibləri. – Məhəmmədhəsən əmi təzədən kisəni cibindən çıxarıb məşğul oldu çubuğu doldurmağa. . C. M.. Yükdaşıyan çamadanı yerə qoyanda Əziz əlini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolu — 1. sif. 1. İçərisi boş olmayan, ağzına qədər bir şeylə doldurulmuş, ya dolmuş. Dolu şüşə. Dolu qab. Dolu hovuz. – Günlərimiz keçəydi qızğın fərəhlər kimi; Dolu qədəhlər kimi. M. Müş.. Abbas kişi dolu bir heybə hazırlayıb yəhərin qaşına saldı. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovsar — is. <fars.> Dəvə noxtası. Dəvə tanınmasa, ovsarı tanınar. (Ata. sözü). Dağların başından keçəmmir karvan; Ovsarı əlində ağlayır sarvan. «Koroğlu». Bu çinarın dövrəsi ovsarları bir birinə bağlanan dəvə karvanlarının, at ulaqla yükdaşıyan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pikap — is. <ing.> Sərnişin və yükdaşıyan, giriş qapısı arxadan olan kiçik avtomobil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yox — əd. 1. Xəbər mənasında. Bir şeyin hazırda, yaxud ümumiyyətlə olmadığını bildirir (var ziddi). Yeməyi bol, iştahası yox. – Var evi – kərəm evi; Yox evi – vərəm evi. (Ata. sözü). Yox vaizin sözünə sözüm kim, behişt var; Kuyin bir özgə, cənnəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
